Ślōnski roztomajtości do tych, co przajom ślōnskij godce!
Jedna była brzidko i leniwo a drugo, pasiyrbica, była piykno i robotno. Muter bardzi przała tej brzidki a na piykniejszo sfalała nejgorsze roboty w dōma. Dziołcha dycki musiała przōńść na wrzecionie aż ij palce zaczły krwowić. Jednego dnia uzaś umarasiyła szpindla krwiōm i poszła jom umyć do studnie kaj wyślizła ij sie z rąk i ciul dup Antka niy ma.
Moc sie nasłuchałach o Kapuścińskim, zdało mi sie że cołki świat coś czytoł yny nie jo. Beztuż postanowiyłach nadrobić moi zaległości i ustoć z byciem takim ignorantym. Zaczłach od „Szachinszacha”. Continue Reading…
Nudelzupa dycki była mojom ulubionom zupōm. Żodno tam pomidorowo czy anjtopf. Ni ma zupy nad nudelzupa! A nojlepszo tako mamino, przi niedzieli, ze swojskimi nudlami, marekwiōm, aromatycznym celerym i świyżōm pietruszkōm! Aż sie potym błogo robi po takim talyrzu gorki nudelzupy, mniam! Tymu to jo je fest rada! Ale oprócz wspaniałego szmaku, z nudelzupy mogymy mieć tyż moc dobrego! Miarkuj.
Nojlepszy knif coby sie rozgrzoć bez zima to je talyrz gorki nudelzupy! A jak sie ku tymu dociepnie zezwór to już wcale zocnie!
Nudelzupa je dobro na ryma i kuckaniPomogo przi wyksztuszaniu skuli cysteiny kiero sie wydzielo przi warzyniu. Ku tymu działo przeciwzapalnie beztuż nudelzupa przi rymie to je mus! A jak dociepniesz porzymcigany knobloch i świyżo pietruszka to już wcale mosz zocny miszōng. Jo se jeszcze lubia wsuć kapka świyżo mlytego pieprzu coby zupa była pikantniejszo a drugom rzeczom, korzyni tyż dobrze działo przi rymie. I żodne choróbska sie mie nie imajōm! Bo oprócz zupy z nudlami mom jeszcze inksze zocne knify.
A wszysko skuli kolagenu z kości zwierzyncych. Kolagen i minerały z nudelzupy (wapń, fosfor i krzem) procnie działajōm na włosy, skóra i paznokcie. I co ważne, to je taki kolagyn co sie dobrze prziswajo w przeciwiyństwie do nikierych medykamyntów z aptyki. Kobitki, rychtujcie nudelzupa nie yny na niedziela! A ci co sie zajmujōm szportym, to wiedzōm że kolagyn je fest we zocy. Jak dycki ciśniesz polotać eli na jako siłownia to sie zakoleguj z dobrōm nudelzupōm z kości!
Nojlepszy środek przi niecherskim trowiyniuBeztuż że nudelzupa mo zocne aminokwasy – glicyna i prolina – je ona naturalnym medykamyntym na brant, refluks i wrzody. Żelatyna z nudelzupy fajniście wspomogo i osłanio błona śluzowo żołōndka.
Wzmocni i rozgrzeje, a przi tymu nie obciąży żołōndka. Jak kiery za fest pofajrowoł to nudelzupa postawi nazot na szłapy.
Toch se narobiyła szmak!
W chałupie było biydnie i nojwiykszym dostatkiym była ciga co dowała smaczne mlyko. Jednego dnia koza wyszkubała już cołko trowa pod chałpōm beztuż nojstarszy syn wysmyczył jom na łąka coby sie tam pasła. Pod wieczór synek sie spytoł zwierzęcia czy już je pojedzone, na co ciga padała:
Ja, najadłach sie fest, już wiyncy nie umia, pódź du dōm.
No to synek zakludziył jom do chałupy i padoł fatrowi że koza sie zocnie wypasła i nażrała sie wiela wlezie. Krawiec poszoł obejrzeć czy z koziczkōm je wszysko dobrze a wtedy to przewrotne stworzyni zabeczało:
Głodno żech je, nic ech dzisio trowy nie poszkubała bo nic nie szło znejś po krzipopach i beszōngach!
No to ojciec sie znerwowoł, synek dostoł lyjty i w nerwach fater wygnoł go z chałupy. Na drugi dziyń z cigōm poszoł drugi syn i historyjo była uzaś ta sama – koza sie nażrała a potym nacyganiyła jeglorzowi że je głodno bo trowy nikaj nie było. To chop zaś w nerwach wygnoł swoigo drugigo syna. A na trzeci dziyń ganc to samo sie stało, nejmłodszy syn tyż dostoł łomot i ojciec go wyciep z dōma.
Stary stolorz fest se upodoboł uczynnego synka i doł mu w gyszynku magiczny stolik kiery na hasło „Stoliczku, nakryj sie!”, cołki zastawioł sie najzocniejszym jodłym i dobrym winym. Synek wymedytyrowoł że trza by iś nazot ku chałupie, monej fater by sie już nie ciepoł o gupio koza.
Po drodze karlus poloz do karczmy bo sie już ściymniało i strach było samymu sie szwyndać po nocach. Tam pokozoł gościōm co umi jego magiczny stolik – cołko karczma fajrowała, wszyjscy jedli i pili w wielki wesołości. A szynkōrz sie zeźlył i fest zowiściył synkowi cudownego stoliczka. W nocy karczmōrz zakrod sie do izby młodego, zahabiył magiczny stolik i podłożył ajnfachowy, uciosany ganc tak samo.
Rano synek zebroł sie i poszeł a jak yntlich doszeł do chałupy, fater sie fest uradowoł. Ale ku rozpaczy młodego, stolik był darymnym futrym i trza było uzaś ciś do roboty u stolorza.
Na fajrant wyuczynio młynorz kiery byl fest rod ze synka, doł mu w gyszynku yjzla, kierymu z pyska leciały złote monety jak sie zawołało „Lygej yjzlu!”. No to młody wysztudyrowoł, że dobrze by było wrócić du dōm, fater na zicher by sie ucieszył z zocnego zwiyrza. Młody mioł kupa drogi beztuż na noc poloz do karczmy coby sie kimnyć. Przikozoł szynkōrzowi fest dać pozór na yjzla i zocnie sie nim zajmować.
Rano synkowi brakło dwóch klepoków coby zabulić za gościna beztuż polecioł do swoigo osła. A młody nie wiedzioł że cichtuje za nim wrazidlaty karczmōrz co był fest zowistny o piyknego yjzla. Kiej młody poszeł na śniodani, szynkōrz wartko podmiyniył osła. Jak drugi syn doszeł du dōm, to sie okozało że kieryś mu zahabiył magicznego yjzla i było moc ślimtanio bo zaś trza było iś nazot do roboty do młynōrza.
Wszyski te wieści doszły do nejmłodszego syna, kiery praje kończył nauka u tokarzaÔn tyż był pilnym, talyntnym szkolorzym beztuż majster doł mu w podzięce magiczny kijok kiery na hasło „Bij, kiju-samobiju!” sprawioł srogi lyjty aż sie zawołało „Dość już, kiju-samobiju!”. Synek poszoł do zowistnego szynkorza, poprosiył o gościna i przi okazji zacznył mu kludzić o swoim magicznym kiju kiery przeonaczo w diamenty wszysko czego sie yny tyknie. Zapadła noc i chwanciorz podkrod sie do młodego bo se był pewny że synek kimie. Ale ôn yny na to czekoł! Migiym zaryczoł „Bij, kiju-samobiju!” i napuściył kijok na złego szynkorza. Młody zażądoł nazot magicznego stolika i yjzla na co ledwa żywy chop od razu przistoł.
Nejmłodszy syn wróciył do ojca i swoich braci i w wielki uciesze pokozoł swoi zdobycze. W chałupie nastała radość i dostatek i odtąd wszyjscy żyli do kupy w zgodzie i szczynśliwości. A staro koza jednego dnia urwała sie z kety i poleciała we świat ale żodyn nie wiy kaj ani po co.
Pryndko tyż zrobiyło sie ćma bo był to ôstatni dziyń roku. A ulicami szła mało, chudo boroczka kiero ku tymu ni miała szczewików. Rano dziołszka eszcze miała swoi szuły ale że były one blank za wielki, to ich straciyła jak uciekała przed rozszwongowanōm karetōm co to gzuła bez ulica. Z gołōm gowōm i bez trzewiczków borajstwo aż sie telepało, tak ij było zima. Continue Reading…
Miała dobre miejsce do życio – moc luftu, słońca a doobkoła ni rosły kamraty – sośnice a jedły. Ale gojka sztyjc marzyła o tym coby być wielko jak inksze strōmy, chciała rōść i rōść. Nie radowało jom ani słońce ani wiater co huloł wesoło postrzōd jeji małych gałōnzek. Dycki przichodziyły bajtle ze wsi coby se zicnyć podle ni na dece i sie zachwycały:
Jako szykowno mało choinka!
Ale stromek yny sie tym nerwowoł bo sztyjc chioł być wiykszy i wiykszy. Był tyż taki hazok co to fest droźniył strōmek. Zajōnc zamiast przehopać kole choinki, dycki jom przeskakiwoł! Fest to szterowało młode drzewko. Choinka medykowała se wtynczos wiela eszcze musi upłynyć czasu coby tyn jeronowy hazok zacznył noreszcie jom obchodzić a nie fukać przez nia jak przez jakigoś lichego pyrtka!
I tak mijoł rok za rokiym a choinka dycki yny marzyła o tym coby urosnyć wysoko, być jak inksze dostojne strōmy i spoziyrać na świat z wysokościA wiela starości miała przez to że tak pomału rośnie! Ani wiater jom nie pocieszoł, ani chmurki na niebie. Eli słońce było ij ganc egal.
Nastała zima i prziszoł grudziyń. Do lasa jak to dycki przijechali drwale i ścinali co dorodniejsze choinki kiere z butlym obalały sie na zola. Roz ścinali wiyksze, roz myńsze, roztomajcie to bywało. Gojki były fest wylynkane bo tyż niechersko to wyglōndało. A wrazidlate wróble ćwiyrkolyły że te strōmy smyczōm do zocnych chałpów kaj czeko ich niezwykły los! Choinki przemiyniajōm sie w piykne krisbaumy, stojōm w ciepłych izbach kaj miynią sie złotym i kaj jakimi cicidłami, som szykownie nastrojone i wszyjscy zaglōndajom na nich z radościōm i podziwym.
Nasza choinka aż zadyrgała z przejęcio! Ah, żeby i jom spotkoł taki los! No i nie trza było wiela zetwać, na rok uzaś przijechali drwale i strōm poszoł piyrszy pod siykiyra. Choinka aż kwikła z bōlu i padła na ziymia. I wywiyźli jom z lasa do miasta. Strōmek trefiył do bogatego domu kaj były wspaniałe ôbrozy na ścianach, szumne krōnlojtery i maszketne rzeźby poustawiane po kōntach.
Służki z baczyniym nastrojyły choinka i hned strōmek zrobiył sie przewspaniałym krisbaumym wysztiglowanym choby u króla. A jak wszysko piyknie migało, wiela kolorowych lampek! Ku tymu maszkety i jabka pokitrane po astkach! Jak zocnie czuła sie choinka że i jom yntlich spotkały zaszczyty! Wszyjscy prziszli o zachwyt, było szpaśnie i wspaniale a bajtle z larmym wyciągły gyszynki pokukane pod krisbaumym. Choinka noreszcie była szczyńśliwo!
Ale oto świynta sie skończyły i służba poschraniały wszyski świecidełka a goik pociepli na góra kaj było ćma i zimaFest ij było samotnie i niechersko bo żodyn sie niom nie zajmowoł, brakowało ij słońca i wiatru kiere dycki miała pod dostatkiem w lesie. Biydno choinka dycki spominała jak to było zocnie i fajnie w lesie, eli tyn hazok już jij sie teroz zdoł ganc procny. z I tak strōmek przeleżoł na strychu aż do wiosny.
Prziszeł marzec i służba wysmyczyła strōm na plac kaj bajtle zaczły napasztować pożółkłego, zeschnytego krisbauma że je szpetny i ôszkliwy. A chopy dały sie do ciupanio biydnego drzewa na fojera. I tak to zakończyła swój żywot biydno choinka kiero na koniec żałowała że nie umiała docynić tego co miała większość swoigo zocnego żywota.
Dzisio z przimrużyniym ślypia porozprawiōm o tym co tyż frelki nojbardzi lubiōm dostać od swoich chopów. Panoczku, miarkuj! Czy to dziepro uderzosz na chyt czy już żeś poradziył jako frelka uwiyść, gyszynkōm nigdy dojś 😉
Roztomajte blumy dycki som w zocy! Rouzy, kokoci galoty eli tulpy – ciś do kwiaciarnie a Twoja frelka bydzie ganc rada!
Dobro czekulada, piykne bombōny w szykownej bombonierce eli kyjzykuch, nojlepszy kaj w kawiarni! Kaj jaki zisty ze szlagzanōm abo jakom krymōm tyż som we wercie 🙂 A jak chcesz ganc sie przipodobać dziołsze ze Ślōnska to migiym rychtuj szpajza!
Kiety, pieszczonki a załuszniczkiRoztomiyłe błyskotki dycki sie sprzidajōm. Jak sie co blyszczy to i humor zaros lepszy 😉 Dej pozór z bersztajnym – pod wiela Twoja frelka ni mo 60 lot, to może być ryzykowny pomysł.
Tu se trza dać pozór bo idzie ganc nie trefić z gyszynkiym. Dobrze sie wywiedzieć jaki tam mo frelka gusta coby potym parfin nie stoł a kurzu nie zbiyroł w koncie.
Szykowny klajd dycki bydzie w zocy! Szpickowane badki eli bisynhalter? Jaaa, to je to! Teroz je tela roztomajtych zortów że na zicher znejdziesz co szumnego do swoji frelki. Aji potym som bydziesz mioł uciecha! Szykowno frelka to rada frelka!
A czego lepszy nie darować coby nie podpaść?Idom świynta eli geburstag Twoi libsty i myślisz coby ij sprawić blank nowo nudelkula abo fajnisto kelnia? Sztooop! Niy! To że Twoja frelka omajlant używo roztomajtych wihajstrów w kuchyni to nie znaczy że chce dostać w gyszynku taki fyrlok eli sztamfer! Choby nie wiym co! Mikser czy jeszcze jako inkszo maszina do kuchyni? Tyż ni. Taki klamoty to se mogecie sprawić przi sobotnich spawunkach w Auchanie.
Yno tyż nie przesadzejcie z klamotami do chałupy, je moc inkszych, lepszych rzeczy na kiere idzie wydować gelt. Continue Reading…
A co jedyn klamot to bardzi przidajny! Jo tam dycki wola jak je czego myni niż wiyncy ale musza pedzieć, że te sprzynta to patrzi sie mieć we kuchyni:
Kiejsik stary poczuł że już mu wiela nie zostało i podzielył swój majątek. Najstarszy syn dostoł cołki dom z zegródkōm, średni robotnego osła a nejmłodszy borok, Hanik, ostoł sie yny z kotym. Hned fatra już nie było i synki zostały same. Nejmłodszy ruszył w świat do kupy ze swoim kotym a że mu było fest niechersko, ślimtoł co chwila. Kot sie nad nim ulitowoł, przikozoł mu iś do miasta, kupić mu skórzane buty i miech. Hanik był posłeszny, poszoł i za ostatni gelt kupiył co trza.
No to heja w pole! Kocur wybroł sie na gōń i uchycił zonych hazoków i tłustych gęsi. I z takim rychtunkiym wybroł sie na zomek królewski. Król uradowany ze zocnej zwierzyny, doł kotu złotych klepoków i miglanc gibko polecioł do Hanika. Ale oba mieli uciechy! Synek sie dziwowoł ale rady był fest.
Szpryciorz kozoł Hanikowi iś sie wykompać w Kłodnicy a jak praje podle kraja rzyki przejyżdżała królewsko kareta, kot zacznył wrzeszczeć że ich złodzieje okradli i łoblyczka zachabiyli. Król sie ulitowoł i poratowoł chopoczka, doł mu jakle a jeszcze wzion na rajza do karety. Tam sie sobie młodzi ganc przipodobali! Hanik był fest szwarny w królewskich lōntach beztuż ksiynżniczka była oczarowano.
A kot mōndrala polecioł przed karetōm i postraszył chopów w polu że król jedzie i jak nie powiedzom panu że te ziemie som od Hanika to im wszyskim gowy poucino! I jak nadjechoł król i sie pytoł czyi te ziymie, to chopy zaczły ganc równo klycić że wielmożnego Pana Hanika.
Szprytny kot porajtowoł na zomek wilkołaka i zacznył go podpuszczać że słyszoł o nim moc historyji ale mu sie zdo że to je wszysko cygaństwo. Wilkołak sie znerwowoł i piyrsze zmiyniył sie we lwa beztuż kot mioł trocha nagnane. Ale dali go, zaś podpuściył wilkołaka że w mysz to on sie na zicher nie poradzi pomiynić! No to pyszałkowaty wilkołak zaros sie przeonaczył w polno mysz coby se tyn gupi kot nie pomyśloł że on czego nie poradzi!
Jak nadjechoł król, kot wszyskich zawołoł i zaprosiył do pojszodka na zocno uczta, kiero była tak rychtyk prziszykowano na fajer wilkołaka. Król już był blank oniemiały a królewna praje ciepła sie Hanikowi na kark!
Król zawczasu pedzioł karlusowi że sie majom z jego piyknōm cerōm żynić a kot bydzie ministrym. I tak tyż sie stało. Młodzi sie hned pożyniyli a kocur rzondziył na swoim zomku i wszyscy żyli w zdrowiu i dostatku.