Zowdy miałach fest ciągotki ku czekuladzie i kaj jakim maszketōm. Zisty, bombōny, roztomajte desery… o szpajzie aji nie godōm! Dziyń bez maszkecynio był niemożliwy, coś słodkigo trza było dycki mieć pod rękōm.
Tak jak kurzoki śmiōm mieć cygarety na pozorańdziu, tak jo sztyjc musiałach mieć co do pomaszkecynio
I tak se to leciały lata, z bajtla sie zrobiyła nastolatka, potym dziołcha po dwadziestym roku a zwyki nic sie nie zmiyniały. Ońskigo roku pedziałach se że dojś z tym, trza sie wziąć za sia i zasztrabować te moi czekuladowe zapędy.
Paralotniowy kurs bezpieczyństwa chodziył za mnōm już ze dwa lata ale sztyjc coś inkszego sie porobiało i czas uciekoł. Latoś sie wziōnach za sia i noreszcie zapisałach sie na wyjazd. Padło na czesko szkoła el Speedo beztuż że majōm cołkiem dobre opinie.
Jako wszyjscy wiedzom, nikiedy ni ma leko sie dogodać. Dzisio na wesoło o tym co tak rychtyk chopy miarkujōm jak sie zwracajōm do swoich kobitek.
Facet: Ja, mōsz recht, na zicher tak je.
O co sie rozchodzi: O nic sie nie rozchodzi.
Dychni se moji słoneczko, za fest tyrosz w tej naszej chałupie.
Mikser za fest rajcuje i nie słyszeć dobrze telewizora.
Myślōłech o ciebie cołki dziyń, jeżeś do mie nōjważniejszo!
Zaros po moji mutrze, kamratach i komputerze.
Libsto moja, jo noreszcie ustowōm z kurzyniym.
Dobre, teroz mi do na chwila pokój! Kaj był tyn geszeft z nōjtańszymi cygaretami?
Jakoś je gryfno w tej szykownej kiecce!
Pódź już z tego sklepu, zaros dostana hercklekotów w tym cyntrum handlowym!
Jeszcze yny jedno piwo!
No, monej ze dwa…
Obocz, mom ganc fajnisty film!
Jeee, bydōm sie prać, bydzie kupa krwie, wartki auta i gryfne frelki.
Przaja ci i betuż kupiyłech ci te parfiny.
Frelka w drogeryji była rychtyk gryfno i sie do mie fajnie śmioła.
Weznymy se to schraniani po leku. Na pewno sie dogōdomy, pomoga ci!
Kaj je pilot do telewizora? Jo je ściōrany i musza se zicnyć. Nōjlepszy do wieczora.
A tak po prowdzie, co jo sie nauczyła od chopów to coby smolić to co godajōm. Trza zaglōndać na to co robiōm. Jedno a drugi to nikiedy sōm dwie inksze rzeczy. Nikiere kobitki majōm tak samo, to tak po sprawiedliwości 🙂
Niech sie Wom wszyskim zocnie wiedzie z drugimi połówkami! 😉
Czas zawsze upływa, minuta po minucie, sekunda po sekundzie. Wraz z czasem upływa nasze życie. Jednakże, jedna rzecz jest w naszych rękach. Jest nią to czy będziemy trwonić czas w sposób negatywny czy spożytkujemy go w konstruktywny sposób. To zależy od naszego stanu umysłu i motywacji.
Wszyjscy wiedzōm, że szczynści to ni ma coś co idzie odkłodać na bezrok, na jutro abo jak sie jeszcze yny kupi nowe auto. To je coś to idzie czuć dzisio! Mało tego, od nas tak rychtyk zależy czy bydymy radzi z życio czy ni. Kiedyś już o tym szlabikowałach tukej.
No to o co sie w tym wszyskim rozchodzi?
1. Piyrsze co – jako podchodzimy do tego co nas spotyko i jaki sōm nasze reakcje. Dobrze je spoziyrać bardzi na te zocne strony roztomajtych mecyjów a nie skupiać sie yny na tych negatywnych. Dycki to je ciężko robota z głowōm ale spłaco sie!
Z Chorwacje ruszylimy na Słowenia bo… toć że pogoda. Jeszcze w aucie pozmiynialimy plany i zamiast jechać do Krvavec w końcu decyzja padła na Lijak. Wieczne niedospani, ściorani i fest dużo godzin w aucie dały o sia znać – odpuściyłach lotani bo już byłach rychtyk tołt. Przez to goniyni pogody po Europie zrobiyła sie nom szkoła przetrwanio z tego urlopu 😀 Po połedniu na Lijaku „iberaszong” – zastała nas burza. Ale nic to, zowizo plan już był na Włochy. Jadymy dali 🙂
Włochy
U Włochów zaczlimy od jeziora Garda. Na początku było ganc niefajnie – pierziński tłok, spaliny i brak miejsca coby kaj zostawić auto. Nieoznaczony dojazd do kolejki na góra plus ogromny wężyk ludzi do kas ganc zniechęcił do tego miejsca. Potym kolejka do wejścio i późnym popołedniym w końcu poradziylimy dostać sie na góra. Na szczęści na Monte Baldo humory sie poprawiyły – było przepiyknie! Ogłaszōm jezioro Garda nojpiykniejszym paralotniowym miejscem w kierym dotąd byłach!
Lądowisko to specjalnie narychtowany skrawek zegródki podle jeziora – trocha człowiek może być wylynkany bo nad wodōm traci sie poczuci wysokości i cyrklowani trudniyj przichodzi. A przynajmniej mi nad wodōm trudniyj 😀 Ale jakoś poszło i wmanewrowałach sie na ląd. Jakiś Włoch przede mnōm ni mioł dobrego cyla, przelecioł lądowisko i skończył w wodzie. Ale na szczęści nic sie nie stało, z uśmiychym potym suszył sie na trowce 🙂
Z Malcesine przemieściylimy sie w okolice miejscowości Canal San Bovo, niedaleko Dolomitów. Zaś prawie 3 godziny w aucie i to nieskoro na wieczór… obiecalimy se że choby nie wiym co, nie bydymy sie już tela przemieszczać. Kożdy był już zajechany i trza było se odpuścić małowiela.
W okolicy noclegu znejdlimy mało uczęszczane startowisko na górce Tognola (2162m) z piyknymi widokami na Dolomity. Mało ludzi tam loce skuli wiatrów dolinowych i jebliwości w lufcie. Tego dnia było małowiela cirrusa betuż było spokojniej niż dycki i szło odstartować w środku dnia. Po lądowaniu prziszły do mie zwierzęta pasące sie na swoi łączce – mój Hooczek wydoł im sie ganc zocny 🙂
Na drugi dziyń pojechalimy do Feltre bo yny tam miała być pogoda. Spani było na kempingu Arsie nad jeziorem Corlo. Tam spędziylimy ostatni dwa dni tego szalonego urlopu 🙂 Na koniec jak my wyjyżdżali w okolicy nasunył sie frōnt beztuż wyjazd był gynał o czasie. W drodze nazot w Austrii naoglądałach sie zaś przeróżnych congestusów i kowadeł, dzioło sie na niebie… Niestabilno pogoda momy latoś, no ale cóż było robić.
Wyczerpująco to była rajza ale za to było fest ciekawie. Kapryśno pogoda dyktowała wybór miejsc i tak rychtyk z pierwotnych planów nie wyszło praktycznie nic. Alpy Centralne jeszcze muszą doczkać na eksporacjo na prziszły roz jak warun bydzie bardzi sprzyjający.
A tymczasem już sie rychtuja do nastympnej rajzy 🙂 Ale o tym kiedy indzi.
Rajza zaczlimy od północnego Tyrolu, a konkretnie od Speikboden. Piyrszy dzień wioło dojś fest z północy beztuż odpuściylimy furgani. Na drugi dziyń było już lepszy no to heja na góra! Startowisko je na ok. 2400 wiync tak jak lubia – zowdy leko iś na przelot z wyższej górki, ot filozofijo. Na starcie byli też inksi paralotniorze beztuż szło sie dowiedzieć pora lokalnych para-ciekawostek.
Trocha my odczekali i w końcu wysztartowoł piyrszy zając i sie wykręciył. Jak to dycki – za nim ruszyła reszta. Jo przismyczyłach ze sobą nowe skrzydło na nasz piyrszy wspólny oblot. Bezmała nowego glajta lepszy oblotać na znanej górce ale cóż było robić – mie sztyjc ciągnie ku nowymu. Na szczęści glajcik okozoł sie być przyjazny i zwrotny, leko chodziył za ręką i rozmiarowo je NORESZCIE do mie dopasowany. Żegnejcie klapy, migacze i fronty! Wreszcie mōm dopasowano paralotnia!
Jak dobrze być na ziymi jak idzie burza…
Zocny to był przelocik, trzimałach sie przede wszyskim na 3ooom betuż widoki były wspaniałe! Ale po przelecyniu 29 km było mi już rychtyk zima… Wylądowałach na łączce i we włoskim upale we wszyskich warstwach ciuchów kiere miałach na sia z ulgą zaczłach robić przisiady coby sie rozgrzoć. Ni ma zmiłuj, zima było pod chmurkom 🙂
Niestety pogoda hned pokrziżowała nom plany i zamiast przenieść sie do Austrie do Zell am See trza było jechać na Słowenia coby uniknyć burz.
Słowenia
Zameldowalimy sie na kempinu w Kobaridzie i nastympne dni lotalimy na Stolu. Tam też z pogodōm było roztomajcie ale koniec końców dziynnie my furgali, choćby z widokiem na ogromne cumulonimbusy kwitnące to tu to tam nad Alpami.
Na jedna noc zrezygnowalimy z noclegu na kempingu i rozbilimy sie na dziko nad rzykōm Soča. Klimatyczne miejsce i nojfajniejszy nocleg jaki my mieli na tym wyjeździe. Na wieczór my se rozpōlyli fojerka i tak to miło zlecioł czas.
Aż w końcu prziszła niepogoda w cołkich Alpach, na Słowenii też. Wartko siedlimy na wieczór nad prognozami i zaczło sie sztudyrowani co tu ze sobom zrobić coby nie oglądać deszczu. No i pojawiył sie ekstrawagancki jak na nas ajnfal – Chorwacja! Dyć tam też locōm! To my sie zebrali i heja.
Chorwacja
Lotani było kole miejscowości Buzet na północy półwyspu Istria. Furgo sie tam przede wszyskim podle pasma górskigo na kierym lokalesi robiom ok. 46 km w jedna strōna – cołkiem zocnie.
Widok z miejscowości Buzet na pasmo górski podle kierego idzie se pofurgać na północy Istrii
Hyc był niemiłosierny ale ni ma zmiłuj – locymy! Jo niestety nie poradziyła wiela polotać bo na Chorwacji tyż nas dorwały burze. Było fest termicznie ale cóż, trza było lądować bo chmury robiyły sie coroz straszniejsze. Pora minut po przyziemieniu zaczło grzmieć i kilkanoście km dali przeszła piykno burza z okazałymi Cbekami.
Trza prziznać że downo sie nie naoglądałach tela chmur burzowych co na tym wyjeździe 😀 Piykne to ale lotać przi tym to nie bałdzo…
Na drugi dziyń plōmpsnylimy do morza i piyrszy roz próbowałach snorkelingu z maskami kupionymi spontanicznie tego samego dnia. Fajno sprawa pozaglōndać na rybki i roztomajte stworki morski o kierych ni miałach pojęcia że też sie pluskajom pora metrów pody mną 🙂 Naturalnie po połedniu też nas dogoniyła burza ale na szczęści my już byli w aucie.
Tak to wyglądoł piyrszy tydziyń para-rajzy. Laby mało ale za to ciekawie sie dzioło. Za tydziyń bydzie o tym jako wyglądała reszta wyjazdu 🙂
„Japoński wachlarz” to ksiōnżka absolutnie fantastyczno! Polecōm wszyskim, nie yno pasjonatōm kultury Japonii. Jo tam sie nigdy nie interesowałach krajem Kwitnącej Wiśni ale ta ksiōnżczyna zrobiyła na mie ganc zocne wrażyni. Piyrsze co mie zachwyciyło to styl szlabikowanio pani Batorowej. Bogate słownictwo, elokwencja… Babka kupa sie narajzowała po świecie, miyszkała w roztomajtych miejscach, je mōndro i oczytano.
Na poczōntek, jak sztyjc kajś locesz z aszfōngiem coby yny zdążyć ze wszyskim, posztudyruj se kapka o tym.
No i szyjn, idymy dali.
Mosz tak że rōncz sie chytosz na tym że za wartko jysz? Nie czujesz szmaku, nic żeś nie poradziył powoniać? A na wieczór tak rychtyk nie umisz se spomnieć co to dzisio było na ôbiod… Niestety ale gibki fachlowani jedzynio ni ma zdrowe. Poza tym, jakjymy pomału to zjymy myni.
Mózg dziepro po jakichś 10 minutach dostowo sygnał że coś tam je w żołądku.
Co je do Ciebie dobre?
Siedni se ku jedzyniu. Nie stój, nie lotej nikaj. Siedni se.
Zgoś telewizor, niechej telefon fōrt, gazeta se posztudyrujesz nieskorzi.
Przeżuwej dobrze jedzyni, nie połykej epnych kąsków yny pomału żuj i czuj so jysz 🙂 Powoniej se tyn ôbiod, to też je ważne!
Pomału, po leku wcinej co tam mosz na talyrzu. Co by sie nie dzioło, pamiyntej że na jedzyni trza mieć czas.
Z Pepikami miałach do czyniynio od starego piyrwka skiż tego że urodziyłach sie kole czeski granice. Do Ostravy jeździyło sie na szpas na Stodolnia, w Bohuminie robiylimy zakupy całom familijōm a do Frydka Mistka my wybywali na zapiekano kyjza z chranulkami i tatarskōm omáčkom. Teroz też dojś czynsto bywōm za naszōm czeskōm granicōm coby polotać na paralotni, Stodolnia to już teroz ni ma żodno frajda do mie.
No i co ciekawego sie wywiedziałach o Pepikach przi tych wszyskich małych rajzach?Continue Reading…
