„Prawdziwy guru to ten w tobie (…) Nie szukaj poza sobą. Cokolwiek będziesz mógł znaleźć na zewnątrz, jest ze swej natury zmienne, nietrwałe. Możesz się łudzić, że znalazłeś stabilizację w bogactwie, po czym ono się kończy. Możesz myśleć, że znalazłeś ją w miłości jakiejś osoby, która potem odchodzi. Albo we władzy, która łatwo zmienia kierunek (…) Nie, nic z zewnątrz nigdy cię nie zaspokoi. Może ci pomóc jedynie stabilizacja wewnętrzna.”
„Nic nie zdarza się przypadkiem” to jedna z nojlepszych ksiōnżek jaki dotynczŏs czytałach
Ksiōnżka je napisano przez włoskigo reportera, kiery wiykszość życio spędziył w Azji. Autor przeplato landszafty z rajzów filozoficznymi rozmyśliwaniami i głymbokimi refleksjami na ganc poważne tymaty. Ksiōnżka je napisano piyknym stylem ale trza pedzieć, że nie czyto sie jōm ganc leko. Autor chledo odpowiedzi na moc pytań i przede wszyskim szuko ratunku do sia po tym, jak zachorzył na raka. Od „naprawiaczy” z modernej kliniki w Nowym Jorku, przez podejrzanych homeopatów w Tajlandii, Filipinach i Hong Kongu aż po skrōmno chatka w Himalajach, fōrt daleko od ludzi i cywilizacyje.
Nie idzie nie spomnieć o wymownym tytule ksiōnżki, kiery tak fest sztymuje z moimi przekōnaniami. Wszysko sie w życiu splato i ukłodo w jedna całość. Choby na poczōntku sie zdało, że te wszyski breweryje co nom sie przidarzajōm ni majōm synsu, tak yntlich okazuje sie, że to wszysko czymuś służy i nejgorsze mecyje okazujōm sie być słuszne.
Ku tymu fest byłach rada, że autor je racjonalistōm – rōncz demaskowoł roztomajtych szarlatanów, wichlyrzi, pseudo-dŏchtŏrów i kaj jaki „cuda” kiere okazywały sie ajnfachowymi cygaństwami. Lycznicze grziby co miały gwarantować długowieczność, płukani strzewi oczyszczajōnce organizm z toksyn, miszōngi zielów na wszyski niecherskości tego świata…
Tiziano nie doł se nudli nawieszać!
Yntlich filozofa nie przekonuje tyż medycyna chińsko ani tybetańsko, joga ani inwazyjno chymioterapia w jednym z nojlepszych ośrodków na świecie. No a ôstatek ksiōnżki zaskakuje i dowo moc do myślynio! Bo rozmyśliwania kiere prowadzi autor som niebanalne, trza zetwać i pomedytyrować nad tym co szlabikuje Tizino. Tyn pisorz był rychtyk wielkim człowiekiym i z jego życio idzie czerpać moc wzorców a przemyślynia robiōm wiela dobrego do czytajōncego.
„Nic nie zdarza się przypadkiem” to na zicher ni ma ostatnio ksiōnżka Tizianigo kiero przeczytałach. I oby wiyncy takich na moi drodze!
