A oto drugo czyńść posta o uważności i tym co mi to dało.
Moc czasu nie umiałach medytować aż sie w końcu trocha poddałach. Siedzyni w niewygodnej pozycji, nojlepszy z godzina abo i wiyncy, dycki w jednym, obranym na to miejscu… Niyyyy… Zamiast tego zwyczajnie zicłach se na szezlōngu abo kaj na ławce w parku i… nie myślałach o niczym. Blank o niczym. Jak mi sie to przipodobało!
Dycki tela myśli mi krążyło po łepie a teroz w końcu spokój
Tako banalno, prosto rzecz a jak pomogo! I to bez przijmowanio specjalnych pozycji, świyczek, muzyki czy jeszcze inkszych dziwnych rzeczy.
Trza pomalszy żyć. Cołki czas starōm sie poprawiać jakość moigo życio i przyuważyłach że jak se trocha odpuszcza obowiązków to mi je zaros lepszy. Banał ale do mie długo nieoczywisty.
Sztopni czasym choby na środku ulicy i pozaglōndej na niebo, przyuważ chmury
Aji tako mało rzecz styknie coby niechać sztrabowani i skupić sie na sobie. Prziglōndej sie tymu co Cie otaczo, dej pozór na tyn słaby wiaterek, poczuj jak bije Ci serducho, jydz pomału co byś odczuł dobrze szmaki. Małe rzeczy ale jak sie na to wszysko do pozór to zaros sie przyjemniyj żyje.
Co mi prziszło dobrego z tej moji uważności
- Pociepłach rozmyśliwania o darymnych rzeczach
- Zaczłach widzieć wiyncy pozytywów w życiu
- Jeżech odporniejszo psychicznie, nie sztresuja sie już bele czym
- Lepszy se radza z emocjami
Teroz wszyńdzi trombiōm o mindfulness, medytacji i uważności. Jo sie starōm to wszysko uprościć i dopasować do mie. I godōm Ci, to pomogo w tych neurotycznych czasach.
Nie dej sie, zacznij żyć tu i teroz! Nie odkłodej tego na jutro…
